Al eens een gewone mens tegen gekomen? En, beviel het?

Het is kennelijk normaal aan het worden om alle gebreken van iemand te zoeken en uit te vergroten. Een mens is meer dan een optelsom van gebreken. Maar zelden hoor je de positieve dingen. Je hoort dan al gauw dat men die niet mag zeggen, want hij of zij zou weleens langs de schoenen kunnen gaan lopen. Complimenten geven of ontvangen wordt dan als iets naars gezien, waar je je voor moet schamen of verlegen van moet worden!

Van complimenten groei je en daarom worden deze bij kinderen veel meer gegeven. Het zou goed zijn voor hun ontwikkeling. Durven we onszelf eigenlijk wel een compliment te geven? En is het niet héél normaal dat je goeie en slechte eigenschappen hebt? Dat je dit alles als gewone mens in je hebt zitten? Géén van ons allen zijn we perfect, gelukkig niet anders zou het saai worden! Daarnaast bevalt het me wel, die vele soorten mensen!

G.L.M. Bots c.s.

5688BG 14