Samen brengen ze zeker anderhalve eeuw aan muzikale ervaring op de planken en dat hóór je. Met zijn vijven vormen ze niet zomaar het zoveelste coverbandje. “Het is altijd een zoektocht naar hoe we een nummer een andere, eigen draai kunnen geven”, vertellen ze. En inderdaad: of ze nu een nummer van David Bowie, Eurithmics of Iron Maiden spelen: het klinkt altijd verrassend. De eerste optredens met hele toffe reacties liggen inmiddels achter hen. “Het liefste spelen we in een wat intieme setting, met een echt luisterpubliek”, aldus Lieveken Vester uit Hilvarenbeek, die samen met Middelbeerzenaar Frans Verouden een solide zangduo vormt in Lieve Mannen.

door Rens van Ginneken

Eigenlijk hebben ze alle vijf een verleden in veel stevigere pop- en rockbands. Zo waren Frans Verouden en Stefan Sanchez lang actief met Frens Fraais, Martin Smits zullen velen ongetwijfeld nog kennen van De Knallende Mannen, Hans Willems legde met zijn toetsenpartijen een schokvrij fundament onder rockband Mission Impossible en Lieveken was jarenlang de helft van het zangduo in rockband The One. Maar de jaren gingen tellen. “Ik trok het eigenlijk niet zo goed meer, die harde repetities en optredens op flink volume”, aldus Martin Smits. Hij zocht mogelijkheden om meer ingetogen naar de kern van de nummers te gaan en stond daarmee samen met Hans aan de basis van Lieve Mannen. “Bij akoestisch kom je dan als drummer vaak terecht in het segment ‘cajon’, een soort houten doos waarop je met je handen kan trommelen. Ik wilde echter wel wat meer nuance en soms ook wat meer dynamiek kunnen aanbrengen. Al zoekend kwam ik bij deze Loota uit. Die werkt wel met een kickpedaal, maar zonder hihat bijvoorbeeld. Eigenlijk wel een set van verschillende cajons dus, maar met meer mogelijkheden. Perfect voor onze muziek.”

‘Die ukelele is een mindf*ck’

Ook voor toetsenist Hans Willems was het even zoeken naar de juiste vorm. “Ik had na Mission Impossible al bijna vijftien jaar niet meer gespeeld. Toen mijn dochter begon met muziek maken, deed ik af en toe mee en kreeg ik de smaak weer te pakken. In deze band heb ik toch wel een andere rol dan in mijn oude rockband: minder strings en Hammond, meer piano en Rhodes en zelfs af en toe ukelele en melodica.” Gitarist Stefan Sanches kijkt met bewondering. “Voor mij als gitarist is zo’n ukelele met zijn andere stemming en snaren echt een ‘mindfuck’, dan moet ik zo enorm gaan nadenken over elk akkoordje. Doe mij maar gewoon een gitaar!”

Van Tiffany tot Iron Maiden

Het repertoire is verrassend, met soms nummer die je wel ‘ergens van’ herkent, maar niet direct kan thuisbrengen. ‘Here comes the rain again’ van Eurithmics, ‘I think we’re alone now’ van Tiffany of ‘China Girl’ van David Bowie: het krijgt allemaal een heel eigen, andere draai, soms ineens een onverwachte groove en een kwetsbare ingetogenheid die deze nummers ineens ook wonderwel blijkt te passen. “Na een optreden kwam er eens een vrouw naar ons toe met de opmerking dat ze vooral ons tweede nummer zo prachtig had gevonden. Dat bleek ‘Wasted Years’ van Iron Maiden te zijn. Ze kon gewoon niet bevatten dat ze een nummer van deze metalband blijkbaar zo goed vond!”, lacht Martin.

Ook samen bij Af en Toeters

Zangeres Lieveken Vester komt het repetitielokaal binnen. “Wat een tocht!”, verzucht ze. Ze was rond de middag vertrokken van een vakantieadres op Texel en belandde van de ene horrorfile in de andere. “We zijn geloof ik zes uur onderweg geweest…” Over de band: “Eigenlijk verliep alles heel natuurlijk, ik viel op mijn plek in een mooi muzikaal sfeertje. En het zijn ook echt allemaal Lieve Mannen”, zo verzekert ze met een glimlach. Ze kan direct aan de bak met het eerder genoemde ‘Wasted years’ en een reggaeachtige (!) uitvoering van ‘Eye of the tiger’. Wat opvalt is dat haar vocalen goed mengen met die van Frans. “We hebben al vaker samengewerkt bij projecten van de Af en Toeters Big Band in Hilvarenbeek. Daar merkten we al dat er een goede klik was, zowel persoonlijk als muzikaal”, aldus Frans. Stefan zit zichtbaar te genieten van het bijzondere samenspel in de Middelbeerse oefenruimte. “Dit is zoveel leuker dan ‘blind’ covers naspelen. Er samen iets van maken, dat hele proces is hartstikke leuk. Zoeken naar een bijzondere vorm. Soms ontstaat er ook weleens iets per ongeluk hoor. We zaten wat te jammen en kwamen er ineens achter: hé, dat lijkt wel ‘Follow you, follow me’ van Genesis. Vervolgens is het weer even puzzelen hoe we dat nu ook weer deden”, bekent hij met een lach.

Stijlnoemer?

Onder welke stijlnoemer zou je Lieve Mannen eigenlijk kunnen plaatsen. Frans is niet geheel onvoorbereid op deze vraag. Er komt een briefje tevoorschijn: “Kleine, pure, luisterpop en -rock. We zoeken ook bewust naar een echt luisterpubliek, liefst in een knusse, intieme setting waar de transparantie van onze muziek mooi tot zijn recht komt. Geen band voor op de kermis dus!”, zo besluit de bassist-zanger met een lach.

Op vrijdag 8 november om 20.00 uur speelt Lieve Mannen bij De Ketel aan de Gelderstraat in Hilvarenbeek.

Meer info en speeldata op Facebook ‘Lieve Mannen’.