Dinsdag 4 september werd Nederland wakker met de keiharde realiteit van een extra parlementair kabinet die Nederland knarsend tot stilstand wenst te brengen. Hek er omheen, boze buitenwereld weg en alles wordt vanzelf weer goed. Dat het daarin gaat om de wensen van enkele lobbyisten en niet om het welzijn van ons volk wordt steeds duidelijker. Met de uitgelekte mededeling dat Den Haag wenst te stoppen met het natuur en stikstofbeleid van de vorige machthebbers waren alleen enkele onruststokers blij. Van boerenorganisatie tot natuurbeschermers werd met afschuw gereageerd. Zeker in Brabant hadden we elkaar eindelijk gevonden en werden voorzichtig de eerste stapjes gezet richting herstel samen met een duurzame toekomst voor boeren en tuinders. Op eigen benen staan kunnen we echter nog lang niet, De Haagse rollator en andere hulpmiddelen nu al inleveren betekent gegarandeerd dat we nog verder in de misère wegzakken.
Biesbosch boswachter Erik de Jonge reageert kort en kernachtig. “Ontzettend dom”, meldt Omroep Brabant. Eindelijk waren de fundamenten gelegd voor een tientallen jaren durend traject van natuurherstel en omschakeling naar natuurinclusief boeren en nu mag alles terug naar de tekentafel. Dat stilstand achteruitgang is hebben we in de afgelopen jaren ondervonden. Na een voorzichtige opleving van de natuur na de bouw van betere waterzuiveringsinstallaties en betere manieren van bemesten in de jaren tachtig en negentig zien we nu alleen maar een verdergaande en razendsnelle aftakeling van onze eigen leefomgeving.
Onze watergraaf Erik de Ridder (Waterschap de Dommel) blijft voorzichtig positief. “We gaan meanderend voorwaarts want als “het” ergens kan dan is het in Brabant”, laat hij noteren door onze streek omroep. Zijn optimisme getuigt van realiteitszin. Nergens is de waterkwaliteit zo slecht als in ons kikkerlandje. Willen we de wettelijk vastgelegde Kaderrichtlijn Water ooit kunnen uitvoeren dan zullen we door moeten gaan met investeren. Niet omdat het moet van Brussel of Den Haag, maar omdat schoon water een eerste levensbehoefte is voor mens en natuur.
Dit kabinet kiest er voor om krampachtig vast te houden aan bedrijfsmodellen in landbouw en industrie, alleen omdat er investeringen voor de toekomst gedaan zijn. Dat de rest van Nederland bezwijkt onder gigantische hoeveelheden mest en een steeds zwaardere deken gemaakt van zuiver kooldioxide gemengd met verfrissende hoeveelheden stikstof doet er niet toe. Dat onze kinderen en kleinkinderen niet meer opgroeien met dartelende vlinders en jodelende wielewalen in een gezonde leefomgeving wenst men niet te zien.
Wanneer zal het ooit eens duidelijk worden dat we als mens niet in een betonnen wereld kunnen overleven? Wanneer zal het ooit eens duidelijk worden dat biodiversiteit geen last is, maar een bittere noodzaak om te overleven in een gezonde wereld?
Wanneer zal het ooit eens duidelijk worden dat een goede rentmeester niet alleen gaat voor het hoogste rendement van de landheer maar oog heeft voor allen?