Nét iets te erg meevoelen bij pijnlijke beelden. Voor mij was het vergelijkbaar met de rectale verkramping die ik mocht ervaren toen ik voor de eerste keer die martelscène zag, met die sadistische nazi tandarts en hoofdpersoon Dustin Hoffman in The Marathon Man. De beelden van het verkiezingsdebat tussen Donald Trump en Joe Biden: je wilt de film stopzetten, maar het gaat niet. Het bully-gedrag en de flagrante onzin die Trump verkocht waren al erg genoeg. Maar Bidens gehakkel, gestuntel, helemaal op ‘error’ vallen, door elkaar halen van Trump en Poetin: het was gewoon te erg om aan te zien.

Zelfs The Donald – normaal toch niet vies van het wegzetten van Biden als een seniele oude man – leek wat uit het lood geslagen door de mentale rijstebrij van Biden in een poging om – terecht - een humanere abortuswetgeving in zijn land te bepleiten. Trumps opmerking “Ik begrijp eigenlijk niet wat hij zegt en volgens mij begrijpt hij het zelf ook niet”, was hard maar terecht, zo valt te vrezen. Trump leek te aarzelen: wat moest hij ermee? Ook de vuilste kooivechter gaat een tegenstander niet te lijf als deze op de grond ligt met een epileptische aanval. In ieder geval niet als er een camera bij staat.

De grootste democratie ter wereld, met een bevolking van 300 miljoen zielen, kan niets beters naar voren schuiven voor het presidentsambt dan een narcistische, zelfverrijkende antidemocraat en een mummelende, schuifelende oude man die steeds vaker de weg in zijn hoofd helemaal kwijt lijkt te zijn? Voor het ambt dat toegang geeft tot bijvoorbeeld de gevreesde Rode Knop? De Republikeinen worden gegijzeld door populistisch- en extreemrechts en bij de Democraten durft blijkbaar niemand te zeggen: Joe, het is goed geweest. Je hebt het niet meer, ga lekker genieten van je oude dag.

Het is makkelijk lachen om de toestanden aan de overkant van de Atlantische plas. Maar doen wij het zoveel beter? Met eerst een beoogd informateur en vervolgens een premierkandidaat, die nog een akkefietje hadden met Justitie en dan met een premierkandidaat die door niemand behalve Wilders is gekozen? Met een ministerskandidaat die bij de AIVD onder het vergrootglas ligt? Met een vice-premier kandidaat die maar in haar Volendamse anti-overheidsbubbel blijft hangen? Met een PVV-Kamervoorzitter die niet welkom is bij een slavernijherdenking? En dan nog Marjolein Faber op Asiel en Migratie… Dan zak je echt door de ondergrens. Vrijwel iedereen heeft een naamgenoot. Je zal maar toevallig ook Marjolein Faber heten... Faber vergelijken met de Zwarte Weduwe Rost-van Tonningen lijkt me overdreven, maar niet héél veel. Ze groeide op in de duistere krochten van Onderbuikië, waar vele toetsenbordhelden het wegzetten, racisme en het kleineren tot kunst hebben verheven en waar naar het schijnt het oude tv-reclame figuurtje Schimpie de scepter zwaait. Zo’n uitermate irritant wezentje dat steeds maar onder je teennagel wil kruipen.

Daar krijg je lekker vervelende, getergde volgelingen van.

Faber moest haar haar schadelijke geblaat over ‘omvolking’ (Nazi terminologie) van een paar jaar terug weer inslikken om door de ballotage heen te komen, dus dat deed ze dan maar. Geheel in de haar kenmerkende ‘vrolijke’ stijl, waarnaast zelfs schokbetonnen Rita Verdonk nog gezellig leek. Naar het schijnt hebben Schoof en Wilders deze Faber in het Torentje gedwongen om een 20 liter cilinder lachgas te consumeren, waarna haar mondhoeken nog steeds niet boven haar knieschijven uitkwamen.

Ondertussen blijft Yesilgöz maar aan de bitterballentafels van haar partij jokken over de aantallen nareizigers en wil Van der Plas tot 2028 vergeefs blijven zeuren in Brussel om nóg langere mestderogatie. De altijd zo staatrechtelijk correcte Omtzigt houdt nu verdacht vaak zijn mond. Alles beter dan nieuwe verkiezingen moet hij denken, want dan brokkelt zijn partij af tot het formaat van 50Plus. Kortom, succes verzekerd bij de Regering van Nationale Tweedracht. Er zal voor de vaderlandse bühne vast hard op Europese tafels geslagen worden, maar het haalt allemaal niks uit natuurlijk. Ik hou mijn hart vast, maar dat zal ook wel zuur links gevonden worden. Kom op Van Ginneken: juichen voor Oranje en niet zeiken.

Van links, naar uiterst rechts, hoppa!