“Pas wanneer namaak en neppers de winkels instromen, heb je een reden om Europese bescherming aan te vragen”, zo stelt René de Bruin van Stichting Streekeigen Producten Nederland.” Inmiddels heeft daarom de Limburgse Vlaai het voor elkaar: dat is nu een erkend en beschermd Europees streekproduct. Dat hebben die Limburgers alvast beter geregeld dan wij Brabo’s, met onze onbeschermde worstenbroodjes, Bossche Bollen en Beerse Strijkers. Voor zover ik weet hebben de Limburgers nog geen beschermde status aangevraagd voor het Venlo’s Peroxide Orakel. Alhoewel: hij ’geniet’ al jaren bewaking natuurlijk.

Iets typisch Limburgs is het niet trouwens. Italiaanse, Spaanse en Franse wijnen hebben al sinds mensenheugenis een beschermde status, gebaseerd op de streek waar de drank gemaakt wordt. In ons land genieten naast de vlaai ook bijvoorbeeld Opperdoezer aardappels, Edammer kaas en basterdsuiker al Europese bescherming. Ik voorspel dat met de huidige trend van ons ‘achter de dijken terugtrekken’ er nog een heleboel producten, maar ook gebruiken een beschermde status gaan aanvragen. Als ze in Europa zelfs carbidschieten als Cultureel Erfgoed bestempelen, dan lijkt me het hek wel van de Brusselse dam.

Een nationaal beschermde status mag er voor mij wel komen voor het Zegeltjes Sparen. Veel Hollandser komt het niet natuurlijk, lekker aan de keukentafel je Douwe Egbertspunten tellen en je pannenzegels inplakken. Ook de Zwarte Pietenrellen lijken me een goede kans maken op een streekbescherming, voor wat achtergebleven gebieden in Friesland of de Achterhoek. Ik denk dat onze gemeente onderhand een goede kans maakt op de titel ‘Beschermd Drugsafval Dumpgebied’. Of de Nederlandse Film: ook zo’n typisch regio gebonden product: als er maar minimaal twintig procent seks in zit, voor vijfenveertig procent slechtlopende clichéteksten, voor zevenvijftig procent middelbare vrouwen met een suf huwelijk en een drankprobleem en voor tachtig procent BN’ers-die-niet-kunnen-acteren. En waarom geen beschermde status voor de Palingsound, of het Urker Mannenkoor, of is dat tegenwoordig het Urker Matterskoor?

De Veense Autobrand is ook zo’n mooi streekgebonden cultuurverschijnsel dat bescherming verdient natuurlijk, terwijl de Versteende-Tuin-Met-Koivijver wel een nationale status mag krijgen. En wat dacht je van De Open Gordijnen? Nergens ter wereld zo ingbed als in ons landje. Ook denk ik dat we wel landelijk aanspraak kunnen maken op een beschermde titel voor de Stalbrand. Dat is een specialisme waarmee we internationaal ongeveer onverslaanbaar zijn. Het Oud-Nederlands-Samenklitten-Op-Een-Buitenlandse-Camping-Met-Landgenoten moet ook hoog scoren volgens mij. Ook met de programma’s van John de Mol moet nog wel wat Europese ‘eer’ te behalen zijn vermoed ik.

Het lijkt me stug dat er op ons continent andere producenten zijn die nóg verder van de menselijke waardigheid los zijn gekomen dan De Mol.

Ach zo zijn er nog wel meer van die mooie Nederlandse producten en tradities die allemaal zo’n Europees stempeltje verdienen. Want stel je voor dat een Spanje, of godbetert Litouwen ervandoor gaan met ons typische ‘De hei op gaan op kosten van de samenleving’, ‘Het politie treiteren op een gezellige Oud op Nieuw’, of ‘De Rijdende Rechter’? Nergens ter wereld wordt toch op zo’n heerlijke bekrompen manier ruzie gemaakt over Recht op Overpad, poep van een vogel op de schutting, een overhangend beukentakje, of het geluid van een klarinet?

Ik kan zo nog wel even doorgaan met het aanvragen van Europese stempeltjes en erkenningkjes. Het Centraal Kempisch Op de Eier Gaon. De Amsterdamse Cabaretier Met Brabantse Wortels: ijzersterk merk. De C-artiesten Carrousel In TV-programma’s Die Nergens Over Gaan. Het Oeverloos Telefoonscrollen In Gezelschap. Het Folkloristisch Veghels Uitdelen Van Vieze Hapjes In De Supermarkt Die Je Desondanks Niet Weigert Omdat Het Gratis Is En Je Geleerd Hebt Een Gegeven Paard Niet In De Bek Te Kijken. Zeg niet dat het gezocht is.

We moeten af van het kleinzielige en de schaamte. Denken in kansen mensen!