We schrijven het jaar 1949, als Tiny van den Wittenboer op veertienjarige leeftijd besluit om lid te worden van Oirschot Vooruit. Op het veld aan de Rijkesluisstraat, startte hij in het enige B-elftal dat de club indertijd rijk was. Liever hadden zijn ouders dat hij op zaterdag hielp in Smederij Wittenboer, gelegen tegenover het voetbalveld, maar Tiny trok zich hier niets van aan en is maar liefst 75 jaar later nog altijd betrokken bij de club waar hij tot zijn vijftigste actief voetbal speelde.

door Rudi Muller

Inmiddels loopt Tiny richting de negentig en is hij nog altijd een graag geziene gast op Sportpark Jumbo Moorland, waar hij onlangs tijdens de nieuwjaarsreceptie samen met de overige jubilarissen in het zonnetje werd gezet. Na zijn debuut als B-junior, verhuisde hij naar de A-jeugd en verhuisde het veld meer en meer richting het kanaal. Tiny: “Ongeveer waar nu de Meeuw gevestigd is”. Uitwedstrijden werden steevast op de fiets bezocht. Na zijn tijd als jeugdspeler, maakte van den Wittenboer de meeste minuten in het tweede elftal. Onder trainer Piet Zeeuwen stond hij ook nog een jaar in het eerste, om vervolgens op zijn 28e nog vier jaar bij het derde te spelen. Als klap op de vuurpijl volgden nog achttien seizoenen bij de veteranen, waarna hij op zijn 50e zijn kicksen aan de wilgen hing. Tegelijkertijd stopte hij ook als penningmeester, een taak die hij een tiental jaar daarvoor op zich had genomen.

Liefhebber

Oirschot Vooruit speelde toen inmiddels op Sportpark Moorland en ondanks dat Tiny zich vanaf dan niet meer als speler zou inspannen voor de club, bleef hij wel altijd rustend lid en niet te vergeten zeer trouwe supporter; op zondag werden zowel de thuis- als uitwedstrijden bezocht, vaak samen met schoonvader Janus van Overdijk, wiens zoons Jap en Ad lange tijd in het eerste speelden. Tot op de dag van vandaag worden met regelmaat de wedstijden van het vaandelteam bijgewoond, thuis uiteraard op zijn eigen gepersonaliseerde stoeltje, maar alleen als zijn andere grote liefde Feyenoord niet speelt. In de Kuip heeft Tiny een seizoenkaart sinds 2008 en alle wedstrijden worden bezocht, ook internationaal. Zeer recent bezocht hij met onder andere zijn zoon Willy de wedstrijden van de Rotterdammers uit bij Atletico Madrid, Celtic, Union Berlin en de krakers in Manchester tegen zowel United als City. Het hoogtepunt was de finale van de Conference League in Tirana tegen AS Roma, die helaas verloren werd. Over hoogtepunten gesproken; de thuiswedstrijd op Sportpark Moorland tegen Feyenoord, waar spelers als Roy Makaay, Theo Lucius en Denny Landzaat de Oirschotse mat betraden, staat nog op zijn netvlies. Ruim 3500 toeschouwers zagen de wedstrijd en na afloop zat de feesttent bomvol. Deze wedstrijd werd mogelijk gemaakt door een initiatief van zoon Willy en de weken voorafgaand aan de wedstrijd heeft Tiny organisatorisch zijn steentje bijgedragen als lid van de kluscommissie die in 2003 was opgericht en waar hij als loodgieter uiteraard direct welkom was om mee te helpen de accommodatie piekfijn op orde te houden. Hij had zijn kunde immers al getoond toen hij in 1980 het dak van de nieuwe kantine mastiekte en de sanitaire zaken tijdens de opfrissing van het sportpark op zich had genomen, een kunstje dat hij herhaalde toen in 1997 de nieuwe kleedkamers werden geplaatst. Ook bij de meest recente renovatie van Sportpark Jumbo Moorland had hij een groot aandeel.

Toekomst

Niet alleen onlangs, maar ook in 2019, werd Tiny gehuldigd. Indertijd vanwege zijn 70-jarig jubileum, waarbij toenmalig voorzitter Hans van de Leur opmerkte dat alle leden die hij ooit voor zo’n lange periode had gehuldigd, het jaar erop overleden. Ondanks dat zijn tijd bij de kluscommissie in 2021 ten einde liep ten gevolge van flinke Corona-klachten en Tiny twee zware periodes in het ziekenhuis kende, is hij nog altijd van de partij. Naast het ongekende aantal jaren als lid van Oirschot Vooruit, is Tiny ook pauselijk onderscheiden voor het 25 jaar aansturen van alle zaken rondom de Kapel van de Heilige Eik én trad hij een aantal jaar geleden toe tot de Orde van Oranje-Nassau, nadat hij van de burgemeester een lintje kreeg voor al het vrijwilligerswerk dat hij gedurende zijn leven deed voor diverse verenigingen en instanties.

Tiny hoopt dat het huidige eerste elftal de goede vorm én de eerste plaats in de competitie nog even vast mag houden maar vooral dat hij nog een flinke poos de wedstrijden bij mag wonen, in de rust genietend van een kopje koffie of een pilsje. Daarmee is hij niet de enige, want Tiny is een zeer gewaardeerd lid; men ziet hem graag komen en de club bedankt hem hartelijk voor driekwart eeuw inzet: een unieke prestatie!