Wie weleens langs Esdoorn 10b in Oostelbeers is gekomen, is het vast opgevallen dat in het voortuintje bij het huisje altijd wel wat spul staat, van schoenen tot speelgoed, of van een kerstpakketje tot klein huisraad. Wie het nodig heeft, mag meenemen wat hij of zij wil. De persoon achter dit mooie en menslievende initiatief: Jessy Willems. Ze is enorm verrast met de hulp van biljarter Bas van de Ven.
door Rens van Ginneken
Door de gevolgen van een herseninfarct dreigde ze in een isolement te raken. Jessy is er echter de persoon niet naar om het leven kniezend door te brengen, zo blijkt. “Ik raakte mijn rijbewijs kwijt en ik kwam nergens meer. Maar ja; een leven achter de geraniums was niets voor mij. Gaandeweg legde ik contacten met mensen die wel wat hulp konden gebruiken. En mensen helpen, dat ligt mij wel!”
Begon met schoenendoos, nu eigenlijk loods nodig
Haar hulp begon ‘met een schoenendoos’, zo vertelt ze. “Maar inmiddels wordt er zoveel aangeboden -vanuit particulieren, maar ook van winkels - dat ik het thuis allemaal niet meer kwijt kan. Er worden bijvoorbeeld weleens bankstellen aangeboden en daar is ook echt wel vraag naar vanuit hulpbehoevende mensen, maar ik kan het nergens kwijt. Dus ik zou nog wel opslagruimte kunnen gebruiken. Als iemand me daarin zou kunnen steunen zou dat helemaal geweldig zijn. Inmiddels is Jessy (59) eigenlijk een voedsel-, kleding- en speelgoedbank ineen vanuit haar huisje. “Er is veel stille armoede, ook in onze gemeente hoor. Zelfs tweeverdieners raken soms in de financiële problemen. Hoewel ik ook wel mensen uit Best, Bladel en Tilburg help bijvoorbeeld. Er is veel schaamte, dat is wel schrijnend. Mensen willen toch graag mee in de maatschappij. Vooral voor mensen met kinderen is het moeilijk te verkroppen als ze hun kinderen met kapotte kleding of schoenen naar school moeten sturen. Ze worden er toch op aangekeken. Daar help ik dan mee.”
Kinderen komen een boterham halen
Volwassenen en kinderen mogen bij haar aanbellen voor eten. “Voor kinderen is er ’s ochtends altijd brood en beleg, zodat ze niet zonder ontbijt naar school hoeven. Mensen mogen ook uitzoeken wat ze aan groenten of andere producten nodig hebben. Andere dingen zoals speelgoed mogen ze gewoon uit de kastjes in de tuin pakken. Soms komen ze hier met hun loonstrookje, om te laten zien dat het nodig is, maar voor mij hoeft dat echt niet: niemand komt hier ‘zomaar’ natuurlijk. De drempel is vaak al hoog om hier te komen. Ik garandeer ook honderd procent vertrouwelijkheid. Wat hier gezegd wordt, blijft hier. En ik geef er niks om wat anderen denken: ze kletsen maar als ze willen. Eigenlijk is hier vrijwel alles te krijgen en als ik het eens niet in huis heb, dan ga ik ‘schooien’, dat werkt altijd!”, zo vertelt ze met een lach.
De mensen niet laten zitten
Toch weten bedrijven en instanties Jessy’s vrijgevige winkeltje inmiddels goed te vinden, met zaken van voedsel tot verzorgingsproducten. “Bedrijven die kerstpakketten over hebben, brengen ze dan hier bijvoorbeeld. Vanuit de Caritas van de parochie krijg ik bijvoorbeeld tegoedbonnen van winkels. En als ik eten overheb, breng ik het rond in bakjes. Ik weet ondertussen wel de adressen waar het nodig is.” Op de vraag hoelang ze hiermee door wil gaan: “Ik doe dit al tien jaar. Ik wil of kan ook niet stoppen, dan laat ik de mensen zitten. Dat kan toch niet? Ik hoop nog heel wat jaartjes door te kunnen. Eigenlijk was ik altijd al zo, maar na mijn herseninfarct trok ik me het lot van de mensen nog meer aan. Als mensen dan vertellen over de ellende die ze meemaakten, dan hou ik het soms ook niet droog hoor. Zo tegen de feestdagen dan is het altijd extra moeilijk voor de mensen die het krap hebben. Dan maak ik bijvoorbeeld leuke pakketjes.”
Erestrijker en Gouden Worstenbroodje
Ze vervolgt: “Dat wordt wel gewaardeerd merk ik dan. Ook door anderen blijkbaar. Ik heb vorig jaar al het Gouden Worstenbroodje van Omroep Brabant gekregen en dit jaar met carnaval kreeg ik de Erestrijker van de carnavalsverenigingen. Superleuk natuurlijk, maar ik doe het ook gewoon met veel liefde en plezier.” Over de financiële hulp vanuit onverwachte hoek door Bas van de Ven en zijn biljart recordpoging eind van deze maand: “Het was een complete verrassing voor me en ik ken Bas niet eens. Prachtig, dat mensen zo willen steunen. Ik zou tegen Bas willen zeggen: jongen, je maakt me heel blij!”, zo besluit ze.
Wie hulp van Jessy nodig heeft, of juist hulp, kleding, voedsel of spullen wil aanbieden, kan gewoon bij haar aanbellen aan de Esdoorn 10b, of contact leggen via Efkes Aagterum op Facebook met een persoonlijk berichtje.