De gemeente Oirschot haalt tóch bakzeil bij de verharding van de Kromvensedijk in Middelbeers. In september vorig jaar werd deze weg – een zandpad – over een lengte van 400 meter behandeld met het middel Terrastab. Werkgroep Natuur en Landschap de Beerzen (WNL) stelde dat deze behandeling gewoon een verharding is, waarvoor de gemeente een vergunning had moeten aanvragen. Daarin krijgt de werkgroep nu gelijk via een rechtszaak die op 23 augustus in Den Bosch diende. Wat de gemeente nu gaat doen is nog niet bekend.

door Rens van Ginneken

De werkgroep stelde zich op dit standpunt onder meer omdat de Kromvensedijk voor een belangrijk deel binnen de 500-meterzone van het Natura 2000 gebied Landschotse Heide valt. Verharding van de weg zou volgens de werkgroep een inbreuk betekenen op de natuurlijke, landschappelijke, cultuurhistorische, ecologische en hydrologische waarden. Slecht dus voor de flora en fauna in het gebied en ook voor de noodzakelijke waterdoordringbaarheid van de weg. De gemeente bleef echter bij haar standpunt dat het aanpakken van de weg noodzakelijk was, om de villa van Jan de Rooij en een vakantiewoning aan de Kromvensedijk bereikbaar te houden. Bovendien zou het niet om verharding gaan, maar om ‘stabilisering’ met het middel Terrastab, dat door de bovenste 25 centimeter van de weg werd gefreesd. De bovenlaag zou hiermee niet ‘ondoordringbaar’ worden.

Toch geen ‘mierenneukerij’

Het Eindhovens Dagblad stelde ten aanzien van de natuurbezwaren van WNL bij deze verharding na de rechtszaak op 23 augustus nog in een artikel dat je ‘dit mierenneukerij zou kunnen noemen’, maar de rechter ziet dit gezien de uitspraak nogal anders. De werkgroep betoogde al eerder dat het middel Terrastab voor 95% bestaat uit Portland cement, wat ook als basis voor beton wordt gebruikt. De eigen deskundige van het gerecht, vanuit de STAB, werd ingeschakeld om ter plaatse de situatie te beoordelen. Ook namen zij monsters van de weg mee. De conclusies van de STAB-deskundige: ‘Een harde, steenachtige, egale en gesloten toplaag’. De deskundige ondervond dat er zelfs met een beitel amper doorheen te komen was en dat de doordringbaarheid voor water, maar ook voor kleine dieren en insecten nihil zou zijn. Een verharding dus, waarvoor de gemeente wel degelijk een vergunning had moeten aanvragen, zo oordeelde de rechter. Zij stelde daarnaast dat de weg ook volgens de geldende normen voor zandwegen onderhouden had kunnen worden, bijvoorbeeld door de weg af en toe op te schaven en daarbij een tonrond profiel aan te brengen.

Gemeente maakt forse kosten

Dit is de zoveelste botsing tussen de gemeente en de werkgroep omtrent verschillende omstreden bouwactiviteiten op en rond het perceel van voormalig transportondernemer en Parijs-Dakarcoureur Jan de Rooij. Eerder waren er al rechtszaken over onder meer het 900 meter lange hekwerk rond het perceel, het rooien van bomen en vanwege egalisering van het terrein in natuurgebied. Steeds ging het volgens de werkgroep om overtredingen van het bestemmingsplan, waartegen de gemeente niet handhavend optrad. Deze uitspraak over de weg zal voor de gemeente lastig te verteren zijn, gezien de forse kosten die het met zich mee kan brengen als de verharding weer ongedaan gemaakt moet worden. Daar komt nog bij dat er voor een periode van bijna drie jaar stalen rijplaten werden gehuurd door de gemeente, die de weg gemakkelijk berijdbaar wilde houden voor De Rooij, terwijl volgens de werkgroep de slechte staat van het zandpad vooral aan De Rooij zelf te danken was. De totale kosten aan de Kromvensedijk zouden daarmee nu al op zo’n 171.000 euro uitkomen. Dat is nog los van de proceskosten en het griffierecht die de gemeente op last van de rechter aan eiseres WNL moet vergoeden, ook weer zo’n 2450 euro.

Alsnog vergunning aanvragen?

Wat de gemeente nu gaat doen is nog onbekend. Ze zou bijvoorbeeld de verharding met Terrastab kunnen verwijderen, in hoger beroep kunnen gaan tegen de uitspraak, of alsnog een vergunning voor de verharding kunnen aanvragen. Of dat laatste kansrijk is? WNL heeft bij monde van haar advocaat Rogier Hörchner in ieder al aangekondigd dan weer in actie te komen. “Ik verwacht dat een vergunning hiervoor ook geen stand gaat houden”, besluit hij.