Een introductie is niet nodig wanneer we het hebben over Nel Smits. De moeder van slager Joep en vrouw van wijlen Cas Smits, is al decennia lang een bekend gezicht bij Gildeslager Joep Smits aan de Gasthuisstraat. Ondanks dat zij inmiddels de respectabele leeftijd van tachtig jaar heeft bereikt, lijkt er nog weinig sleet te zitten op deze vitale vrouw. Onlangs fietste zij in haar eentje dwars door de Eiffel naar Koblenz, waar Joep haar tegemoet fietste.
door Rudi Muller
Nieuw is het niet voor Nel, om grote afstanden te fietsen. Twee keer per week stapt de geboren Diessense op om een stukje van zo’n 75 kilometer af te leggen. Ze vertelt: “Dan fietsen we weg in de richting waarin we wind tegen hebben, zodat we hem mee hebben als we weer terugfietsen.” De omgeving rondom Koblenz kent ze inmiddels ook op haar duimpje. “Daar komen we al vijftig jaar, het is ons tweede thuis.” Nel fietste het stuk van ruim driehonderd kilometer in drie dagen tijd. Joep, die zelf was fietsen in de Pyreneeën, kwam met de auto die kant op en fietste zijn moeder het laatste stukje tegemoet om vervolgens samen op het eindpunt te arriveren.
Niet bang
Het fietsen zit in de familie, samen met het gezin werd al vroeg op fietsvakantie gegaan. De eerste verre tocht ging richting Rome, in 2002 met haar man Cas. Tijdens de laatste trip samen werd op en neer naar Rome gefietst. “Toen hij overleed, alweer tien jaar geleden, vond ik het wel mooi geweest.” Toch sloeg de twijfel toe, ze was tenslotte lid van de Pedaleur en daar stond men erop dat ze mee ging. Al gauw ging ze ook weer alleen op pad. Eerst naar Amsterdam, maar de reis ging ook naar Santiago de Compostela en zelfs naar Fátima in Portugal. “Dat was de grootste uitdaging, 3500 kilometer in vier weken tijd.” Bang dat er iets gebeurt is ze niet: “Ik heb een routekaart en een telefoon waar de route ook op staat. Als het niet meer gaat dan bel ik een taxi en dan ben ik zo weer thuis. Ik zorg wel altijd dat ik tussen vier en vijf op de plaats van bestemming ben en heb altijd een helm op.”
Bezig blijven!
Een geheim heeft Nel niet, volgens haar moet je ook een beetje geluk met de genen hebben: “Mijn moeder is 93 geworden en zo hebben we nog wel meer familieleden van hoge leeftijd. Toch lijkt het erop dat ook haar levensstijl bijdraagt aan de conditie waarin ze verkeert. “Ik heb nooit gerookt of gedronken en heb altijd in de frisse lucht gestaan. Naast het fietsen loop ik veel tijdens de winterse dagen en help ik natuurlijk nog in de slagerij. Als je gaat zitten, is het zo gedaan. Ik koop geen geraniums, dan kan ik er ook niet achter gaan zitten”, lacht ze.
Binnenkort staat er een tripje naar haar zusje in Steenbergen op de planning en ook haar zoon Cas, die in Amsterdam woont, kan zich verheugen op het bezoek van zijn moeder. Nel: “Vroeger fietsten we daarheen, bleven we een nachtje en fietsten we de dag erop weer terug. Nu blijf ik wel iets langer hoor.”