Voor Roland van Loon (50) uit Middelbeers komt met zijn debuut bij het WK Oriëntatielopen in het Zwitserse Flims Laax deze week een droom tot leven. Sinds 2006 is hij een fanatiek beoefenaar van deze bijzondere sport en hij werd al meermaals Nederlands Kampioen. Tussen het superieure geweld deze week van met name de Zwitserse en Scandinavische lopers zal hij geen prijzen pakken, maar dat hij met een Nederlands team voor het eerst is uitgenodigd, zegt uiteraard wel iets over zijn kwaliteiten.

door Rens van Ginneken

“Technisch gesproken heb ik al wel eerder WK’s gelopen”, vertelt Van Loon. “Maar dat was bij de Masters, de oudere leeftijdscategorie. Voor dit ‘echte’ WK – waarin vooral de 20- tot 35-jarige profs domineren – moet je je kwalificeren. Die echte toppers komen vooral uit Scandinavië en Zwitserland, waar de lopers vaak al van jongs af aan gewend zijn aan oriënteren in behoorlijk ruig terrein. Daar is de sport véél groter dan hier en zijn de oriëntatielopers vaak in hun land ook subtoppers bij de gewone hardlooponderdelen. Het Nederlandse team waarmee we zijn uitgenodigd bestaat uit drie mannen en drie vrouwen. Omdat ik begin dit jaar Nederlands Kampioen ben geworden ben ik ook uitgenodigd. Eén van onze dames is Eef van Dongen. Zij is echt een hele goeie: vorig jaar werd ze derde op het WK in één van de disciplines.”

Beter door meer ervaring

Bij het oriëntatielopen leggen de lopers een parcours af met behulp van een kaart en een kompas. Onderweg zijn er checkpoints die met een chip moeten worden geactiveerd. “Toen ik in 2006 begon met deze sport moest bij mij de knop nog wel even om”, zo vertelt Van Loon met een lach. “Ik kwam vanuit atletiekvereniging Atletiek Oirschot en kon vooral goed hardlopen. Bij het oriëntatielopen liep ik dan echter te snel, waardoor ik niet goed genoeg op de kaart keek. Ik kwam dan niet precies bij de checkpoints uit en verloor veel tijd bij het zoeken naar de checkpoints. Ik volgde via mijn oriëntatieclub KOVZ speciale trainingen en deed veel ervaring op door vooral veel wedstrijden te lopen. Vrijwel iedere zondag loop ik wel ergens. Zo werd ik allengs beter en in 2014 werd ik voor het eerst Nederlands Kampioen. De wedstrijden zijn een beetje te vergelijken met een tijdrit bij het wielrennen, waarbij je ook één voor één vertrekt. Je loopt dus alleen, maar soms halen lopers elkaar in en dan ontstaan er ‘treintjes’. Dat kan handig zijn, maar het vormt ook een risico natuurlijk: als de voorste loper verkeerd gaat, dan gaat de rest ook de mist in als ze blindelings volgen. Het blijft dus zaak om goed te blijven kaartlezen.”

Hoogtelijnen belangrijk

Hij toont zo’n speciale kaart van Flims Laax in Zwitserland, waar hij in 2011 ook liep. “Je ziet de controlepunten aangegeven staan en ook bijvoorbeeld hoe dicht de begroeiing is en alle rotspartijen. Verder zijn de hoogtelijnen bij deze loop erg belangrijk. In Nederland spelen die lijnen maar beperkt een rol, maar in Zwitserland is dat natuurlijk heel anders. Dat zijn dingen waaraan je als Nederlanders uit het vlakke land moet wennen, daarom heb ik afgelopen weekend nog twee wedstrijden gelopen in de Ardennen. Om aan de hoogte te wennen, Flims ligt op zo’n 1100 meter hoogte, vertrek ik al een paar dagen eerder naar het WK. Het wedstrijdgebied is trouwens twee jaar lang verboden gebied geweest voor de wedstrijdlopers. Het zou, met name voor de Zwitserse lopers, een ongewenst voordeel kunnen opleveren als ze daar al volop zouden kunnen trainen.”

Oók estafette

De Middelbeerzenaar weet nog niet precies hoe de ‘Zwitserse week’ er voor hem uit gaan zien. “In ieder geval loop ik op woensdag 12 juli de kwalificatie voor de Middle Distance. De finale is op zaterdag, maar gezien de overmacht aan concurrentie is de kans erg klein dat ik mij voor de finale weet te kwalificeren”, vertelt hij met een glimlach. “Op zondag 16 juli is er dan nog de Estafette die we met een team van drie Nederlanders lopen. Daar heb ik ook zin in: dat onderdeel lijkt me spannend en het is ook leuk om eens echt iets met het team te kunnen doen. Het wordt ongetwijfeld een mooie week: je verblijft met alle atleten in hetzelfde appartementencomplex en het is interessant om de buitenlandse toppers van zo dicht bij mee te maken. In Zwitserland en de Scandinavische landen worden de wedstrijden op televisie uitgezonden.

Job bij de Vlaamse bond

“Ondertussen ben ik trouwens toch een beetje proffesional geworden in deze sport. Ik ben namelijk sinds drie maanden in dienst bij Orienteering Vlaanderen, de Vlaamse sportfederatie van het oriëntatielopen. Ik ben daar fulltime in dienst als sporttechnisch coördinator. Er wacht me een mooie klus om de sport nog bekender en populairder te maken. Ook daar heb ik zin in!”

Aan het WK Oriëntatielopen in Flims, Zwitserland, doen ruim 300 atleten mee, met 42 verschillende nationaliteiten. De wedstrijddata zijn:

-woensdag 12 juli: Middle distance, kwalificatie (waaraan Roland van Loon deelneemt)

-donderdag 13 juli: Long distance finale

-zaterdag 15 juli: Middle distance finale

-zondag 16 juli: Relay (estafette, met deelname van Roland in het Nederlands team)

Homepage van het WK: OL Weltmeisterschaft 2023 App (woc2023.app)